Historia cmentarza w Hrubieszowie na podstawie pracy Jan Podkowik „Monografia cmentarza grzebalnego w Hrubieszowie”

Z dostępnych informacji wynika że cmentarz w Hrubieszowie musiał być założony przed rokiem 1788. Wskazuje na to zapis w inwentarzu dóbr starostwa hrubieszowskiego, sporządzony przy okazji zamiany przez władze austriackie posiadłości hrubieszowskiej za dobro solne z Ignacym hrabią Cetnerem. Dokument datowany na 5 marca 1788 r. informuję, że mieszczanie mieli płacić 58 zł 20 gr z wygonu obok cmentarza ku wsi Gródek. Bez wątpienia wzmianka ta dotyczy interesującej nas nekropoli Nie istniało bowiem w tamtym okresie żadne cmentarzysko w okolicy. Potwierdzeniem faktu lokacji cmentarza poza granicami Hrubieszowa w końcu XVIII wieku jest zachowany do dziś nagrobek Agnieszki z Dunikowskich Terleckiej zmarłej  Anno Domini 1790 r.

Pierwotnie cmentarz zawierał się w prostokącie wyznaczonym od wschodu główną aleją północ- południe, od zachodu wzdłuż drogi do Mienian, od północy aleją wschód-zachód.Południowa zaś granica sięgała alei przebiegającej niedaleko kaplicy wystawionej w 1860 r. Pod hrubieszowski cmentarz w momencie zakładania przeznaczono około 1 ha gruntu, świadczy to o dużych potrzebach w tym zakresie wynikających z liczby mieszkańców, zważywszy że oddzielny cmentarz posiadali Żydzi. Pierwszy kartograficzny dokument na którym istnieje zarys granic nekropoli pochodzi z 1841 r. Jest to kopia wykonanej 20 lat wcześniej mapy Hrubieszowa. Cmentarz posiada na niej kształt nieregularnego czworokąta; stawiane wyżej tezy co do jego granic znajdują zatem odzwierciedlenie. W 1816 r. biskup lubelski Wojciech Skarszewski przeprowadził wizytację rzymskokatolickiej parafii świętego Mikołaja. Protokół powizytacyjny zawiera wzmiankę o istnieniu cmentarza grzebalnego: ciała zmarłych na cmentarzu dość rozległym nie są już więcej ekshumowane z grobu-ciała dzieci zmarłych bez chrztu mają przeznaczone dla nich miejsce oddzielone od cmentarza ogólnego obok drewnianego płotu grzebane są poronione płody.